Demansile bir annenin ve oğlunun fotoğraf yolculuğu

İçindekiler:

1. Giriş
2. Annesiyle Yaşadığı Deneyim
3. Yeni Kamera ve Aha Anı
4. İlk Çocukluk Yılları ve Evlilik
5. Kamera Becerilerini Geliştirmek
6. Alzheimer ve Demansla Başa Çıkma
7. Annenin İyi Olduğu Anlar
8. Yaşlanma ve Fotoğraf Sanatı
9. Annelik ve Modellik
10. Annelik ve Resim Sanatı
11. Sonradan Keşfettiğimiz Hikayeler
12. Annenin Asistan Yaşam Merkezindeki Son Durumu
13. Uzun Bir Veda ve Varolma Anlamı
14. Sonuç ve Önemli Dersler

🖼️ Anneliğin Fotoğrafçılıktaki Gücü

Annesi olan insanların genellikle anlatmaktan memnuniyet duydukları hikayeler vardır. Bu hikayeler geçmişe, yaşanılanlara ve birbirimize olan bağlantılarımıza ışık tutar. Sanatçı ve yazar Tony Luciani de annesi Elia ile yaşadığı deneyimi bu hikayelerden birine dönüştürdü. Annesinin yaşadığı hafıza kaybı ve yaşlılığa adaptasyon sorunlarıyla baş etmek zorunda olan Luciani, ona yardım etmek yerine annesinin ona yardım ettiğini keşfetti.

1. Giriş

Tony Luciani, 91 yaşındaki annesi Elia'nın kendi evine taşınmasıyla ilgili beklentileri ile başlıyor. Ancak, durumun tam tersi olduğunu fark ediyor. Annenin hafıza kaybı ve yaşlanmayı kabullenmekte zorlandığı için mutsuz ve yenik olduğunu gözlemliyor. Luciani, resim yaparken annesini gözetlerken annesinin yaşlanmış, yorgun ve kırılgan bir kadına dönüştüğünü fark ediyor.

2. Annesiyle Yaşadığı Deneyim

Bir süre sonra bir mola vermek isteyen Luciani, yeni aldığı kamerayı kullanmayı denemeye karar verir. Bu deneme sırasında tuvaletin önünü kapatacak şekilde büyük bir ayna karşısında kamerayı kurar. Anneden "tuvaleti kullanmam gerekiyor" diye bir ses duyar. Luciani annesine biraz daha zaman vermesini söyler. Ancak, annesinin anlamadığını ve ısrarcı olduğunu fark eder. O an Luciani'nin "aha!" anı gelir. Bu deneyimin annesiyle iletişim kurmak ve birlikte yapabilecekleri somut bir şey olduğunu keşfeder.

3. Yeni Kamera ve Aha Anı

Yeni kamerayı annesiyle olan etkileşimlerinde kullanmaya başlayan Luciani, annesine model olmasını teklif eder. Bu sayede annesiyle gerçek bir bağ kurduklarını fark eder. Luciani'nin annesi, gençlik yıllarını anımsarken kısa süreli hafızasını kaybetmeye devam etse de, geçmişe dair anıları hatırlamada daha başarılı olur. Bu süreçte Luciani annesine sorular sorar ve annesi ona hikayeler anlatır. Anlattıklarını dinleyen Luciani, fikirlerini not alır ve onları çizimlere dönüştürür. Bu şekilde annesiyle iletişim kurmanın yanı sıra fotoğrafçılık becerilerini de geliştirir.

4. İlk Çocukluk Yılları ve Evlilik

Annesinin genç yaşta evlendirildiğini ve zorluklarla dolu bir hayat geçirdiğini öğrenen Luciani, annesinin hayat hikayesini daha iyi anlamaya başlar. Küçük bir İtalyan dağ köyünde doğan Elia, annesinin ölümünden sonra ağır işlerle başa çıkamayan ailesine yardım etmek zorunda kalmıştır. 13 yaşında, yaşına göre iki kat büyük olan bir adamla evlendirilir ve çocukluğundan itibaren yetişkinliğe adım atar. 16 yaşında ilk çocuğunu doğurur ve yıllar sonra Toronto'ya taşınıp bir tekstil fabrikasında çalışmaya başlar.

5. Kamera Becerilerini Geliştirmek

Luciani'nin annesine verdiği modelleme görevinin yanı sıra, annesi Elia'ya küçük bir kamera vermesiyle annesinin de fotoğrafçılık becerilerini keşfetmesine yardımcı olur. 93 yaşında olan annesi, hayatında hiç kamera kullanmamıştır ancak günde en az 10 fotoğraf çekmek üzere görevlendirildiğinde heyecanlanır. Luciani, annesiyle birlikte fotoğraflarını değerlendirir ve kendi çekimlerini açıklar. Annenin yorumları genellikle "evet", "hayır", "güzel" veya "çirkin" şeklindedir ancak yüz ifadelerini dikkatlice izleyerek annesinin gerçek düşüncelerini anlamaya çalışır.

6. Alzheimer ve Demansla Başa Çıkma

Annelerinin Alzheimer ve demans gibi zihinsel hastalıklarla uğraşan insanlar için herkesin bir miktar hayal kırıklığı ve üzüntü yaşadığını biliriz. Luciani de annesiyle geçirdiği süre içinde bu zorluklarla karşılaşmıştır. Annenin bazen neden bazı şeyleri unuttuğunu sorguladığı bir anısı vardır. Annesi bir gün ona "Niye aklım söyleyecek bir sürü şeyle dolu ama ağzımdan çıkmadan unutuyorum?" diye sorar. Annenin bu sorusu Luciani'yi derinden etkiler ve onun hislerini daha iyi anlamasına yardımcı olur.

7. Annenin İyi Olduğu Anlar

Luciani, deneyimlerinin sadece zorluklarla dolu olmadığını, annesiyle birlikte iyi anılar da biriktirdiğini belirtir. Annesiyle geçirdiği zamanlar, annesinin mutlu olduğu anlardır. Bu nedenle Luciani, annesinin mutlu olduğu anlarda onun yanında olmayı ve birlikte vakit geçirmeyi önemser. Oyunlar ve eğlence annesi için mutluluk kaynağıdır ve Luciani de onun bu mutluluğuna destek olmak ister.

8. Yaşlanma ve Fotoğraf Sanatı

Yaşlanmayla baş etmeye çalışan annesi, zaman zaman yaşlandığını ve bunun nasıl bu kadar hızlı gerçekleştiğini sorgular. Luciani, annesinin bu düşüncesini anlayışla karşılarken, ona fotoğraf sanatını kullanarak yaşlanmayı da anlatabilme fırsatı bulur. Luciani'nin annesiyle gerçekleştirdiği fotoğraf çekimleri, annesinin kendini yeniden değerli ve önemli hissetmesine yardımcı olur.

9. Annelik ve Modellik

Luciani, annesine sadece fotoğrafçılık becerilerini geliştirmesi için yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda annesine birer model görevi de verir. Annenin çocuklarına kıyafetler diktiğini ve kendisinin annesini izlerken ona eşlik ettiğini hatırlar. Luciani, geçmişe bir yolculuk yaparak annesiyle anıları canlandıran bir resim yapar. İlginç olan ise, resmin tamamlanmasında annesinin model olarak bulunmasıdır. Luciani, 50 yıl önce annesinin diktiği makinanın önünde annesini resmederken kendisi de resim yapmanın keyfini çıkarır.

10. Annelik ve Resim Sanatı

Luciani, annesini meşgul tutmanın ve düşünmesini sağlamanın bir yolunu bulur. Ona küçük bir kamera verir ve günde en az 10 fotoğraf çekmesini ister. Annenin çektiği fotoğrafları birlikte değerlendirir ve anlamlarını tartışır. Luciani, kendi fotoğraflarını açıklarken annesinin yüz ifadelerine dikkat eder. Annesi, sözcüklerle veya sessizce olsun, her zaman son sözü söyleyen kişidir.

11. Sonradan Keşfettiğimiz Hikayeler

Luciani'nin annesi şu anda bir yaşlı bakım merkezinde yaşamaktadır çünkü kendi evinde güvensiz hale gelmiştir. Luciani, annesini düzenli olarak ziyaret eder ve her seferinde annesinin yüzündeki büyük gülümsemeyi görmenin mutluluğunu yaşar. Ancak, artık annesinin fotoğraflarını çekmemeye karar verir çünkü bunun adil veya etik olmadığını düşünür. Annesi nedenlerini anlamayacak ve ona bir şey ifade etmeyecektir. Luciani, annesiyle uzun bir veda sürecine girer ve her anını dikkatlice değerlendirir.

12. Annenin Asistan Yaşam Merkezindeki Son Durumu

Behçet Tedavi Merkezi'nde yaşayan annesi artık Luciani'nin evine 10 dakikalık bir yürüme mesafesindedir. Luciani annesini iki günde bir ziyaret eder. Annenin hafızası büyük ölçüde zayıflamış olsa da yüzünü hatırlamaya devam eder ve onu gördüğünde her zaman büyük bir gülümsemeyle karşılar. Luciani'nin hayatındaki sevdiklerinin birçoğunun beklenmedik bir şekilde hayatını kaybetmiş olması nedeniyle, annesiyle olan zamanını sonuna kadar değerlendirmekte kararlıdır.

13. Uzun Bir Veda ve Varolma Anlamı

Luciani, annesiyle olan zamanını sonuna kadar değerlendirmenin önemli olduğunu belirtir. Bağımlı olan insanlar, bir şeyin, her ne olursa olsun bir şeyin parçası olma isteğindedirler. Bu paylaşılan şey olağanüstü derin olmak zorunda değil, yürüyüşler gibi basit olabilir. Onlara etkileşim, katılım ve ait olma hissi verin. Zamanı anlamlı kılın. Hayat yaşamak istemekle ilgilidir ve ölümü beklemekle değil.

14. Sonuç ve Önemli Dersler

Luciani, annesiyle yaşadığı deneyimlerden edindiği önemli derslerle yazısını sonlandırır. Zamanın ne kadar değerli olduğunu ve sevdiklerimizle birlikte geçirdiğimiz her anın sonsuz bir değeri olduğunu anlamıştır. Annesiyle yaşadıkları, insanların açık olması, dinlemesi ve birbirlerine gerçekten odaklanması gerektiğini göstermiştir. Luciani, annesinin hikayesini paylaşarak yaşlılıkla ve hafıza kaybıyla başa çıkmaya çalışan insanlara ilham vermek istemiştir.

📌 Önemli Detaylar:

• Luciani, annesinin hafıza kaybı ve yaşlanmayı kabullenme sorunlarıyla başa çıkmasının yanı sıra kendisinin de yaşadığı zorlukları anlatıyor.
• Fotoğrafçılığı kullanarak annesiyle bağ kurduğunu ve annesinin bu deneyimden ne kadar mutlu olduğunu vurguluyor.
• Annenin gençlik yıllarını, evlilik yaşını ve çalışma hayatını anlatarak onun hikayesini ortaya koyuyor.
• Annesiyle fotoğraf çekimleri yaparak hem annesinin hafızasını canlı tutmayı hem de kendi sanatsal becerilerini geliştirmeyi başarıyor.
• Alzheimer ve demans gibi zihinsel hastalıklarla başa çıkmanın zorluklarına ve annesinin yaşadığı duygusal sorunlara değiniyor.
• Annenin yaşlandığını kabullenme ve yaşlanma süreciyle ilgili düşüncelerini ele alıyor.
• Annelik, fotoğrafçılık ve resim sanatı arasında kurduğu bağları ve annesinin kendiyle ilgili projelerde yer almasını anlatıyor.
• Annenin yaşlı bakım merkezine taşınmasının ardından geçirdiği dönemde yaşadığı deneyimleri ve duygusal zorlukları aktarıyor.
• Luciani'nin veda süreci hakkında ve annesiyle geçirdiği zamanın değerini vurguluyor.
• Luciani, bağımlı kişilere ilgi göstermek, onların seslerini duymak ve zamanlarını anlamlı kılmak gerektiğini anlatıyor.

🎯 Öne Çıkanlar:

• Luciani, annesinin hafıza kaybı ve yaşlanmayı kabullenme sürecinde nasıl bir "aha!" anına ulaştığını keşfettiği deneyimini paylaşıyor.
• Annesiyle fotoğrafçılık ve resim sanatı aracılığıyla bağ kurarak, annesinin kendini değerli hissetmesi ve hayata bağlanması için bir fırsat yarattı.
• Luciani, annesiyle geçirdiği zamanın değerini anlamış ve onunla anlamlı bir veda yapmayı hedeflemiştir.
• Yazı, Alzheimer ve demans gibi zihinsel hastalıklarla uğraşan kişilere ve bakıcılara ilham vermeyi amaçlamaktadır.

🙋 SSS:

1. Annenizle olan bu deneyim size neler öğretti? Bu deneyim, sevdiklerimizle birlikte geçirdiğimiz zamanın ne kadar değerli ve anlamlı olduğunu anlamamı sağladı. Ayrıca, sevdiklerimizin sorunlarını anlamak için onlara açık olmanın ve gerçekten dinlemenin önemini kavradım.

2. Annenizin hafıza kaybı ve yaşlanmayı kabullenme süreci nasıl başladı? Annemin hafıza kaybı, unutkanlık ve yaşlanmayı kabullenme sorunları zamanla ortaya çıktı. Başlarda ona yardım etmeye çalışsam da, sonunda annemin bana yardım ettiğimi fark ettim ve bu da bana yeni bir perspektif kazandırdı.

3. Annenizin fotoğrafçılığa olan ilgisi nasıl başladı? Annem hayatında hiç fotoğraf makinesi kullanmamıştı, ancak benim ona küçük bir kamera vermemle birlikte fotoğrafçılığa olan ilgisi ve yeteneği ortaya çıktı. Bu, onun kendini değerli hissetmesine ve yeni bir yetenek keşfetmesine yardımcı oldu.

4. Annenizle yaşadığınız deneyim, diğer bakıcılar ve Alzheimer/demans hastaları için ne gibi önemli dersler sunuyor? Bu deneyim, Alzheimer ve demans gibi zihinsel hastalıklarla uğraşan kişilerin ve bakıcıların birbirleriyle nasıl iletişim kurabileceklerini ve bağ kurabileceklerini gösteriyor. Anlatıldığı gibi, her zaman derin ve anlamlı bir bağ kurmak zorunda değil, basit aktivitelerle bile ilişkileri güçlendirmek mümkün.

🌐 Kaynaklar:

• https://www.tonyluciani.ca/
• https://www.youtube.com/watch?v=XuzNj2-v5bk