Hayatın Anlamı Nedir?

📑 İçindekiler:

1. Tanışma
2. Varoluşsal Kriz: Bir Anlam Arayışı
3. Üniversite Tercihi ve Hayal Kırıklığı
4. Tutkuların Keşfi: Oyunculuk ve Tiyatro
5. Mutluluk Arayışı: Yaşamdaki Anlam
6. Yaşamın Anlamı Nedir?
7. Mutlu Olmak İçin Yapabileceklerimiz
8. Değişim ve Pişmanlık
9. Hayattaki Engel ve İstekler
10. Hayatın Değerini Bilmek: Bir Kere Yaşamak

📝 Makale:

👉 Varoluşsal Kriz: Bir Anlam Arayışı

Merhaba internet! Uzun bir süredir yapmak istediğim bir video bu. Birkaç hafta öncesine kadar, yaklaşık bir yıl boyunca, 'Sürekli Varoluşsal Kriz' olarak adlandırmak istediğim bir durumda yaşıyordum. Bu sadece... "Varlığımla ne yapacağımı bilmiyorum"dan daha fazlasıydı, daha karmaşık bir durumdu. İçinde bulunduğum durumu tam olarak ifade edemiyordum, bu yüzden en iyi bu şekilde anlatabildim. Temel olarak işlev gösteremiyordum çünkü neredeyse her gün birdenbire mutsuzluğun sınırlarına düşüyor, hayatımla memnun olmuyordum ve varoluşumla ilgili ne yaptığımı bilmiyordum. Yaptığım her şeyin zaman kaybı olduğunu düşünüyordum çünkü doğru yolda değildim. Bunun üzerine yaklaşık 2 gün daha umutsuzluk içinde yerde kıvranır, sonunda kendime gelip bir e-posta yanıtı gibi üretken bir şey yapabilirdim. Peki, nasıl buraya geldim? İşte hikaye. Bu videoyu izleyenlerden bazıları gibi ben de 17 yaşındaydım ve okulun sonuna gelmiştim ve üniversiteye gitmeye karar vermem gerekiyordu. Bu bana mantıklı bir seçim gibi görünüyordu çünkü okulda oldukça iyiydim, bu yüzden sadece bir kurs seçer, üniversiteye gider ve işte böylece normal insanların yaptığı şeyi yapardım. 2 yıl sonra hukuk ders kitaplarıyla boğuşuyordum ve her geçen gün bütün varoluşum yüzünden bir psikolojik çöküş yaşıyordum. Bunun nedeni burada nerdeyse... ve burada arasındaki noktada aniden var olduğumu fark etmemdi. Demek istediğim, tüm hayatım boyunca şöyle düşünmüştüm: "Neyi yapmam bekleniyor? Şey, şey, şey, şey, sonra ben ne yapmalıyım?" Bir kaderi takip eden bir insanım gibi hareket ediyordum. Sonra bir kader belirleyen bir gün, aniden şöyle düşündüm: "Ben yaşıyorum! Ben bir insanım ve bir hayata sahibim! Sadece bir hayatım var ve ölünce duracak!" Bağımsız bir zihinsin, hayal ettiğin her şeyi ve istediğin her şeyi yapabilirsin, ve eğer bunu yapmazsan yaşamak anlamsızdır! Sorun şu ki, harika bir ebeveyniniz yoksa veya sizi hayranlıkla takip eden ilham verici bir öğretmeniniz yoksa, çocuğun okul sisteminden geçirilip sıradan bir yaşamı olan bir müşteri hizmetleri müdürü olmak için ne yapabileceğini anlaması için yeterince zeki olmasını bekleyemezsiniz. Ben de bu gerçeği kendim anlamaya pek zekice büyümedim. Beş yaşından bu yana gerçekten tutkulu olduğum tek şey oyunculuk, tiyatro, drama ve filmlerdi. Çocukluğum boyunca tiyatrolara gittim, ama 17 yaşına geldiğimde şunu düşündüm: "Kimse bir oyuncu olamaz. Tüm arkadaşlarım üniversiteye gidiyor. Normal bir insanın yapması gereken budur. Ben de bunu yaparım. Şimdi, hangisi akıllı ve iş bulma şansı yüksek gösteriyor? Ah, hukuk!" Çünkü bana kimse yapmak istediğimi söylemedi veya göstermedi, kendim fark edene kadar. İşte bugün buradayım! Şimdilik üniversiteye gitmeyi bıraktım, başka bir zamanda geri dönebilirim, ama insanlar bana söylediğinde... "Yedekte bir dereceye ihtiyacın var! Boşver!" diye endişelenmeyin. Bence ihtiyacım yok. Ne yaptığımı biliyorum, endişelenmeyin. Bu sizinle ilgili. Peki, bu videonun amacı ne? Eğer zaten kelime seçiminin ağır ve derin olduğunu düşünüyorsanız, hazır değilsiniz demektir. Sanki bazı beyin egzersizleri yapmanızı söylemeliydim. Fitness müziği çalıyor, kaslarımla kaşığa odaklanmış şekilde yoğunca bakıyorum. Sadece bir kez yaşıyoruz. Ne güzel bir söz. Birkaç kez söyledim, ama öyle değil. Bu dünyada bir insan hayatı var ve sonra bitti. Peki, yaşamın anlamı nedir? İçimdeki anlamı buldum. Şu anda mutlu olmak. Gelecekte mutlu olmak için çalışmak. Hayatını geriye baktığında... "Eh, evet, tatmin ediciydi" sözünü söylemek. Eğer bazı insanlar YouTube'da insanlara bir mesaj vermeye çalışıyorsa, benim mesajım şu: Mutlu olmak için ne gerekiyorsa yapın. Sana işini bırakmasını veya üniversiteye gitmemesini söylemiyorum, o muhtemelen aptalca bir fikirdir. İlginç bir gelecek için iyi bir fikir olan her neyse, seni bu şekilde yapmak istemeyeceğin 5 saatlik bir iş konusunda düşün. Ama sadece işlerle ilgili değil, sizi mutsuz eden bir şey varsa, o şey hakkında söylenmek veya günler boyunca üzgün olmak yerine, onunla başa çıkın. Sizi mutsuz eden nedir? Değiştirin. Ne olursa olsun. Hayat pişmanlık için çok kısa. Sizi kütüphanede sürekli süzen o kişiden hoşlanıyor musunuz? Yarın o laneti ve bir randevu teklif et. Dünyada yaşamak için çok fazla eğlence ve mutluluk varken, insanların zamanlarını veya hayatlarını mutsuzluk getiren bir şey yaparak harcamalarına izin veremezsiniz. Şimdi yapılacak işleri düşünmenin vakti geldi. Tek bir hayatın olduğu ve onu daha iyi hale getirmek için sadece size bağlı olduğunuzu düşünün. İşte yapın! Çünkü YOLO. İşte bu kadar, bir süredir söylemek istediklerim bu. Gülüşerek Bir sonraki seferde görüşmek üzere, internet.