Iamdoechii'nin 'Yucky Blucky Fruitcake' Şarkısı Hakkında Her Şeyi Keşfedin

İçindekiler:

1. Giriş

2. "Yucky Blucky Fruitcake" Hakkında

3. Benim Şarkımın Çocuksu ve İğrenç Hissiyatı

4. New York Maceram ve Yaratıcılık Bloğu

5. Yazma Süreci ve Cesaret

6. Doechii: İkinci Bir Kimlik

7. Sulphur Springs Deneyimi ve Özgüven

8. Kültürel Kabul Edilmeme ve Konuşmanın Gücü

9. Kapak Delisi ve Ciddiyetim

10. Aileme ve Hayatta Kalma Mücadeleme Saygı

11. Benimle Yüzleşme ve İçsel Konuşma

12. Çocukluk ve Kimlik Arayışında Özdeşleşme

13. Yeteneklerimin Farkına Varma ve Spor

14. Geçmişe Baş Kaldırma ve Gurur Duygusu

15. Narsisizm Eleştirisi ve Gerçeklik

16. Bilgisayar Çocuğu ve Yaratıcılık

17. Ortaokul ve Zorbalık

18. Toplumsal Beklentilere Karşı Duruş

19. Silly Bandz ve İlk İş Girişimim

20. Müziğe İlgim ve Tutkumun Sınırları

21. Şarkı Sözlerinde Oynadığım Oyunlar

22. İçsel Hareketlilik ve Kendini İfade Etme

23. Kişisel Evrim ve İyileşme Süreci

24. Diğerlerine Ayna Olma ve Kabul Edilme

25. Kendine Onay ve Özgürleşme

"Yucky Blucky Fruitcake" Hakkında

🎵 Junie B. Jones Kitabı ve "Yucky Blucky Fruitcake"

"Yucky Blucky Fruitcake" şarkısı, benim en sevdiğim kitaplardan biri olan Junie B. Jones kitabından geliyor. Bu kitapta, Junie B. Jones adında bir karakterin kabalığı ve nezaketsizliği beni etkileyen şeylerdi. Kitaptaki bu samimiyetsizlik, Junie B. Jones'un bunun farkında olmamasıyla daha da ilginç hale geliyor. O, nezaketten yoksun, çocuksu ve doğrudan davranışlarıyla dikkat çekiyordu. Benim şarkımda da Junie B. Jones'un çocuksu ve iğrenç hissiyatını yaratmaya çalıştım.

🎵 Yucky Blucky Fruitcake İsmi ve Şarkımın Hissettirdiği Çocuksu ve İğrençlik

"Yucky Blucky Fruitcake" ismi bile çocuksu ve iğrenç bir hissiyat veriyor. Şarkımı çok seviyorum çünkü sanki şarkım da çocuksu ve iğrenç bir hissiyat yaratıyor. (gülümsüyor) New York'ta zorluk çekiyordum ve yaratıcı açıdan da bloke olmuştum. İnsanlara daha anlaşılır gelmesi için kendimi süsleyip filtreleyerek, gerçek benliğimi ortaya koymamak gibi bir alışkanlığım vardı. Bu da müziğimin dürüst olmaktan ve savunmacı bir şekilde sohbet etmekten uzak olmasına neden oluyordu. Gerçekten, hayatımı olduğu gibi anlatmak, abartıya kaçmamak veya küçümsemeden söylemenin bir yolunu bulmak istiyordum. Yazma süreci sinir bozucu ve korkutucuydu. Sözleri yazarken "hayır, bunu söyleyemem, tuhaf olur" diye düşündüm. Ama ilk kıstan geçtiğimde "oh, hadi gidelim" dedim (gülümsüyor).

Benim Şarkımın Çocuksu ve İğrenç Hissiyatı

Şarkımda Junie B. Jones'un çocuksu ve iğrenç hissiyatını yaratmaya çalışıyorum. Bu hissiyat, çocukluğum ve büyüme sürecimdeki deneyimlerimden kaynaklanıyor. İlk kıta, çocukluk ismim Doechii'nin ortaya çıkışını anlatıyor. Büyürken sık sık zorbalığa maruz kalıyordum ve bu duruma karşı gelmek için kendimi savunmak için başka bir kimlik oluşturmuştum. Kendi gerçek kimliğimi ve benliğimi savunmak istedim. Doechii ismiyle, etrafta herkesin "benim," "benim" diye bağırmasının olduğu bir dönemde, ben de "benim" diyordum (gülümsüyor).

Sonraki kısımda, Sulphur Springs'de büyümenin deneyimlerinden bahsediyorum. Tampa'da bulunan bu bölge oldukça sıkıntılı bir mahalledir. Hood ortamında yaşamama rağmen asla gerçek anlamda o ortama ait olduğumu hissetmedim. Bir süre geçene kadar kültürel açıdan kabul görmem zaman aldı. Kendimi ifade etmek, eylemlerimle, kariyerimle, kendim için konuşmak ve özgüvenli olmak konusunda annem her zaman beni cesaretlendirirdi. Okulda, diğer öğrencilerle konuşma ve kendimi ifade etme konusunda çok konuşkan bir öğrenciydim. Sadece arkadaşların olduğum bir çocuk değilimdi, sadece kendi kendine konuşup masamdaki rastgele şeylerle uğraşıyordum. Sessiz duramazdım. Bu yüzden okulda sık sık sorun çıkartıyordum ve öğretmenlerim beni konuşkan buluyordu. Ama annem, tam tersine, gerçekten kendimi savunmam gereken şeyleri söylemem gerektiğini söylüyordu. Farklı bir şekilde, daha derinden, başka bir şekilde konuşman gereken şeyler dedi.

Şarkının bu bölümünde Sulphur Springs'te yetişme deneyimimle ilgili konuşuyorum. Tampa'da bulunan bu bölgenin oldukça sıkıntılı olduğunu söyleyebilirim. Hood ortamında büyüdüm fakat gerçek anlamda o bölgeye ait hissetmedim. Bu mahallede büyüdüm, ama kültürel açıdan tam olarak kabul görmüyordum, en azından bir süre boyunca. Başkalarının söylediği şeylere direk tepki vermem gerektiğini, eylemlerimde ve kariyerimde kendimi ifade etmem gerektiğini söyleyen bir anne yetiştirdim. Okulda, kalabalık bir arkadaş grubu yerine, masamda rastgele şeylerle konuşan, kendileriyle ilgili tuhaf şeyler yapan tuhaf bir kız olarak bilinirdim. Sessiz duramazdım. Bu yüzden, okulda sık sık sorunlarla karşılaşırdım ve öğretmenlerim sürekli olarak çok konuşan biri olduğumu söylerdi. Ancak annem, tam tersini düşünüyordu ve onun gözünde, insanlara söylemen gereken gerçek şeyleri söylemediğini belirtiyordu. Bu satırda, Sulphur Springs'te büyüme deneyimime değiniyorum. Bu, Tampa'da oldukça zor geçen bir bölge. Rahatça söylemek gerekirse, bu mahallede büyüdüm ama gerçek anlamda bu mahallenin bir parçası olduğumu hiç hissetmedim.

Kaynaklar: Junie B. Jones Narnia