Matt Rhule: İnşa Etme | Erkekler Konferansı | 2018

İçindekiler:

1. Giriş
2. Gençlik Dönemi: Bir Memur Oğlu Olarak Yetişmek
   • 2.1. Aile Bağları ve Dini Eğitim
   • 2.2. Kilise Hayatının Etkisi
   • 2.3. Evlilikte Zorluklar
3. Hayatın Zorluklarıyla Yüzleşmek: İnşa Etmek
   • 3.1. Kariyer ve Aile Dengesi
   • 3.2. Kilise ve Toplum İlişkisi
   • 3.3. Kendi Manevi Yolculuğunu Bulmak
4. Amacı Değiştirmek: İsa'nın Krallığına Odaklanmak
   • 4.1. Başarı ve Beklentiler
   • 4.2. Aile ve İlişkilerin İnşası
   • 4.3. Tanrı'ya Hizmet Etmek
5. Sonuç ve Düşünceler

İnşa Etmek: Bir Hikaye of Diriliş

Öncelikle burada olma fırsatını bana verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Belki de bilmiyorsunuz, ama ilk sezonunda bir maç kazanan biri olarak pek çok yerde konuşma teklifi alınmaz. Bu gece kesinlikle Kutsal Ruh burada, değil mi? Gerçekten ne kadar mübarek bir durum, bu akşam burada olduğum için çok ilham verici. Burada benim olmamı sağladığınız için Pastör Graham'a, Pastör Stevens'a ve Ron Murph'a teşekkür etmek istiyorum. Futbol koçu olduğunuzda pek çok konuşma teklifi alırsınız, ancak çoğu zaman konuştuğunuzda odadaki çocuklar sizin söylediklerinizi dinlemek zorunda olduklarından, eğer dikkat etmezlerse ertesi sabah erken saatte antrenmana alırsınız. Diğer zamanlarda ise oğlanlar sizin düşündüğünüz iç saha oyunundan, dış saha oyunundan, 3-4 defans formatından tık sesi duymazlar. Bu yüzden, benim için en zorlu konuşmalardan birini yapma fırsatı olduğum için minnettarım ve bunun ne kadar büyük bir onur olduğunu, burada konuşmak için bana izin veren Rabb'e şükrediyorum. Hanımım ve buraya gelirken, hayatımızda birlikte neler yaşadığımızı konuşma izni için izin istedim ve genç insanların burada olduğunu görüyorum. Ben papazın oğlu olarak büyüdüm, babam New York'ta din adamıydı, Kansas City'de seminerde okudu ve tüm hayatım boyunca Rab'bi tanıdım ve O'nu sevdim. Bu gece kilisede konuşma yapma deneyimim olduğunu, bir vaiz gibi Tanrı'nın Sözü'nü dile getirmek için burada durmanın hiç kolay olmadığını söylemek istiyorum. Önemli olanın hayatımda Rab'bin yaptığı şeyler hakkında konuşmak olduğunu düşünüyorum, bu yüzden mümkün olduğunca dürüst olacağım. Önce başlamadan önce tekrar dile getirip başlamadan önce burada olmamı sağladığınız için size çok teşekkür ediyorum, çünkü bu harika bir yer ve burada olabilmek ilham verici bir deneyim. Pastör Graham'a, Pastör Stevens'a ve Ron Murph'a izin verdikleri için minnettarım. İyi bir futbol koçu olduğunuzda pek çok yere çağrılabilirsiniz, ancak genellikle çocuklar odada olduğunda, onları dinlemekten başka bir seçenekleri yoktur ve dikkat etmezlerse ertesi sabah 6'da koşmaya gönderilirler. Diğer konuşmalarımda, çocuklar bana futbolda iç bölgedeki blokajlar hakkında, dış bölgedeki blokajlar hakkında ve 3-4 defansı oynamak hakkında konuşmadığım için dinlemezler. Benim için belki de bu, beyanname yaptığım ilk kez olan ve Rabb'nin isteklerini babam gibi ya da Pastör Charles gibi duyurmaya çalışmamanın önemli olduğunu düşündüğüm bir dönemdir. Bu gece burada olduğumuza biraz zaman ayırmadan önce size bir vaiz gibi konuşan insanları dinlememiz gerektiğini düşünüyorum. Çoğu zaman kiliseye giderken, ne hata yaptığımıza dair bilinçliyiz ve bizi rahatlatan ve teselli eden bir şey buluyoruz, ama henüz kendimiz bulmadık. Kiliseye gittiğimizde, papazı dinleyip, hepimizin günahkar birer kişi olduğunu ve lütuf ile kurtarıldığımızı biliyoruz, ancak sanki oturduğumuz yerden, onların her şeyi çözdüğünü düşünüyoruz. Bugün burada benim inançla ilgili ve Allah yolunda yürüme hakkında konuşmaktan bahsetmek için buradayım, çünkü kötü şeyler bulamadığım her adımda bir başarısız Hristiyan oldum ve bunun için Allah'a şükrediyorum. Çünkü hala buradayım, haydi inançlı ol. Çocuklar için bu açıkça komik bir durum. Bu sabah Matt antrenmanı yaptık, bu çocuklar bir odaya giriyor ve onlara bağırıp çağırıyoruz, bir saat ila bir saat 15 dakika boyunca koçlar onlara bağırıp çağırıyoruz ve onlara adam gibi davranmalarını söylüyoruz. Eğer dikkat etmezlerse ertesi sabah 6'da koşmalarını bekle, ama bazen çocuklar bunun ne anlama geldiğini bilmiyorlar, erkek olmanın ne anlama geldiğini, onlara ne anlama geldiğini biliyorlar mı? Onlara adam gibi davranma konusunda ne anlama geldiğini biliyorlar mı? Ve bu yüzden burada olduğumda ve sürekli olarak kendime derim ki, ya da erkek olmanın ne anlama geldiğini bir şeylere yüzleştiğimde, sonra kendime derim ki, peki o zaman ne yapacağım, en iyi şekilde mi yapacağım? Bazılarımızın bu konuda zor bir zaman olduğunu düşündüğüm için her zaman kendime derim, peki o zaman ne yapacağım, ya en iyi şekilde yapacağım ya da en iyi şekilde yapacağım? Peki sen erkek olmanın ne anlama geldiğini biliyor musun? Peki sen erkek olmanın ne anlama geldiğini biliyor musun? Onlara hakettikleri şeyi yapıp yapmadığımızı sorgulamalı mıyız? Onlara nasıl davranmaları gerektiğini öğretmeli miyiz? Onlara bilmediğimiz şeyleri öğretmeli miyiz, onları inşa etmeli miyiz? Ve bu yüzden burada olduğumda, her zaman onlara ne düşündüğümü anlatırım, erkek olmanın ne anlama geldiğini, yapmanız beklenenleri yapmanızı, insanlara iyi davranmanızı ve diğer her şeyi yapmanızı anlatırım. Ama dürüst olmam gerekirse, bir erkek gibi davrandığımızı gösteriyor muyuz, bunu gösteriyor muyuz? Ve böyle bir fırsata sahip olduğumda, mümkün olduğunca hatırlanmak istedim çünkü, yedi yıl önce, kendime şunu sormam gerektiğinde, ne tür bir insan olacağıma karar vermek zorunda kaldığım zamanı hatırladım. İleri gitmek için hangi şekli alacağım diye sordum. Buradayım, sizlerle bugün, hayatımda babamla yaptığım ve iki çok önemli konuşmadan bahsetmeye geldim. Birincisi, Baylor'a yeni başladığımda, her şey zor ve zordu ve telefonumu kaldırdım, babamı aradım, annemi aradım ve Waco'ya gelip yardım etmek için buraya gelip gelemeyeceklerini sordum. Hayattaki en büyük nimetlerden biri, ofisimi babamla paylaşma fırsatıdır. Her sabah saat dokuzda biraz duygusal bir anı paylaşır ve baharın başında bu geleneği başlattım ve sadece bir hafta önce Pastör Charles'ın bahsettiği gibi, Matta 6:33'ü okudu, beni Tanrı'nın Krallığını ve O'nun doğruluğunu aramaya teşvik eden bir yerde, her şey bana eklenecek. Bunu hayatım boyunca bilirdim, önceliklerinize Tanrı'nın Krallığını koyun, hayatım boyunca bunu bildim. Çok küçük yaşta çok sayıda İncil ayeti olduğunda nereye gidebileceğimi seçmek için geçerliydi ve istediğim yerde yemek yememe izin verdiklerinde sipariş verme şansım oldu. Ancak, babam bunu bana söylediğinde ve buraya gelmem gerektiğinde, hayatım gözümün önünden geçti, ilk önce Tanrı'nın Krallığını aramak gerektiğini gözümün önüne getirebilecek olan hedefim çünkü bunu müzakere ederim. Evet, yanın başımda ve bu gece burada durduğum kilise parkındayken, oğlum o zamanlar 5 veya 6 yaşındaydı ve eşimle ayrılmaya karar verdiğimizi babama söylediğim, artık yeter dedim. Babamın bana sorduğu, hangi tür bir adam olabileceğim ve oğlumun başka bir adam tarafından yetiştirileceği bir dünyada yaşamak için hazır olduğum tür bir baba olduğumu sordu. Yanlış anlamayın, eşimle aldatmadım, porno bağımlısı değildim, ancak evliliği sonlandıran tüm şeylerin üzerinde olduğumu düşündüğüm her şey, hayatımda yanlış krallıkların peşinden koşmaktı. 7/24 çalışıyordum ve sürekli olarak "Çok iyi bir baba oluyorum" diye düşünüyordum. Oğlum belirli zorluklarla doğmuştu ve ona ihtiyacı olan özel bir okula gönderiyordum. Tüm ihtiyaçlarını karşılıyordum, eşimi arıyordum, mesaj atıyordum, akşam yemeğine çıkıyordum, ancak evde Tanrı'nın beni çağırdığı hizmetkar lider olmuyordum. Ailem okulda o zamanlarda olduğumda neye ihtiyacı olduğunu öğretmeye başladım, ama yapmam gerekenin ve ihtiyaç duymam gerekenin, hayatımda şeyleri değiştirenin amaç olduğunu fark ettim. Bu yüzden bu sefer hayatımda bir onarım işi yapmanın bir gün olduğunu fark ettim. Baylor futbolunu yeniden inşa etme sürecimizi başlattığımız bu yıl olduğunda her sabah uyandığımda kendime "Bugün ne olacak?" diye sormaya başladım. Nehemya'yı okuyor ve en iyi oyunculardan ya da en iyiden daha iyi bir insanlarla değil, elinde bir kılıç ve diğerinde bir kürek tutarak duvarı yeniden inşa etmiş olan Nehemya'yı okuyordum. Ben de bunu kendi hayatımda zorlaştım ve hayatımda kendi ailemi yeniden inşa ettim, çünkü Tanrı'ya hizmet etmeyi değil, amacımı değiştirdim. Yine beklentilerim aynı olabilirdi, yine aynı beklentilere sahip olabilirdim. Bu sabah Kutsal Kitap çalışmasında burada duymak zorunda kalmanız için size çok şey söylemeyecek, ama bir şeyi okudum ve çok hoşuma gitti, şu şekilde okuyacağım:

"Kendi işinize dikkat edin, böylece başarılı bir şekilde tamamlandığı zaman tatmin olacaksınız ve başkalarıyla kendinizi kıyaslamadan yaşamayacaksınız." Bu benim sevdiğim bir yazı ve size bunu okumak istedim çünkü burada genç insanlar varsa, onlara, kariyerlerine başlamaktan, yaptıkları işi anlamaya çalıştıklarında ne yapmaları gerektiğini anlamaları gerekiyor. işte sadece başka birine kıyaslamak, başka bir kişiye orantılamak, kendinizi daha iyi yapmaya çalışmaktan çok, birlikte çalışmaktan memnun olmanın ne anlama geldiğini anlamaları gerekiyor. Bu sabah antrenmana gelip kilo verme zorluğu yaşayan bir oyuncum oldu ve hesap verebilirlik derslerini vermeye çalışıyorduk. Antrenmana geldiğinde "Oh isteyerek yapma", "Çünkü o, bu yüzden siz, o yüzden yapmazsınız" gibi cümleler kuruyorsunuz ve genellikle yaklaşık bir hafta sonra kendine güvenleri kırılıyor ve kendilerini sorgulamaya başlıyorlar. Bu sabah o genç adamın iyi bir iş çıkardığını gördüm, o sabah oradaydı ve harika bir iş çıkardı ve etrafımda, hiçbir amacı olmayan insanlar tarafından fark edilmeksizin sadece olması gerektiğini şerefine tanık olan harika insanlar var. Birisi, "Bugün o kadar harika bir iş çıkardı ki" dedi ve o zayıf çocuğu, o çocuğa çıkmaya başladı ve "Bugün o kadar harika bir iş çıkardım" dedi ve telefonu bana verdi ve telefonu koydum ve hiçbir şey düşünmedim. Bunun için bir kez bile düşünmedim ve dönüş yolundayken telefonuma bir mesaj geldi ve tek başına yaşayan, zorlu bir çalışkan, harika kadın olan annesinin bana "Bugün ne kadar minnettar olduğunu " iletişim kurdum ve annesi, geçen iki gün boyunca kanser teşhisi konulduğunu ve gelecek hafta ameliyata gireceğini öğrendiğini yazdı. Oğlu bunu henüz bilmiyor dedi ve bana her şeyi yaptığınız için minnettarım, içinizden bir dua rica ederim, beni düşüncelerinizde bulundurun. Bu benim değil, burada duyduğum sözler, hayatımda bir sahip olduğumu fark etmem için bana rehberlik eden duygusal yaratılışma hakkında 30 yıl geçirdim ve 33: 6'da bir şeyin ne anlama geldiğini tam olarak anladım. Her şeyi Tanrı'nın Krallığını aramak, Tanrı'nın Krallığını aramak ve Tanrı'nın doğruluğunu aramaktı ve tüm bunlar size eklenecek. Yarın sabah eve dönüp, gurur, kıskançlık, kalp ve hırstan dolayı burada olmamalarına izin verilmediğini göreceğim iki küçük kızıma teşekkür ediyorum, çünkü burada olmamaları neredeyse engellendi ancak bu süre içinde, Tanrı'nın amaçları vernot arzularımı hizaya getirdim, her aşamada Tanrı'nın amaçlarıma yönlendireceği şekilde çalıştım. Oğlumu, Tanrı'nın onun olmasını istediği lider olmaya yetiştirmek için whatever gerektiğinde sert, ailemle iyiden insaf yapmak ve takımlarımın ne zaman toplanacağını biliyorum, ne zaman sert olabildiğimi biliyorum. Bu yüzden burada olduğumda, sizinle Bunun hala mümkün olduğu yüzünden başladığımdan beri bunu hatırlamak istedim çünkü her gün küçük etkileşimler yaptığımda hayatım boyunca Tanrı tarafından bana öğretilenler, hayatımın, kendi faaliyetlerimin, kendi kariyerimin ve tanrıya hizmetim hakkında ailemle ilgilenmem gerektiğine, çocuklarımın lideri olmam gerektiğine ve güçlü ama yumuşak olma hedefine dikkat etmek olduğunu fark ettim. Birçok kez bunu unutmaya meyilliyim ve her zaman disiplinci olma eğilimindeyim ve bu sabah birisinin övgüye ihtiyacı olduğunu gördüm ve ona başarısız bir ceza verme eğilimim vardı. Bu yüzden cep telefonumu elime aldım ve onun annesini, onunla rekrut yaparken hiç görmediğim ve bir başka eyalette yaşayan çalışkan, tek anne olduğu için aradım. Zamanında tanışmadığım için "merhaba koç nasılsınız" değildi, "merhaba koç, haydi gözlerime bak" dedim. Heyecanla telefona ilerledi ve annesine bir şey söylemek istedi ve izin verdim ve telefonu elinde tuttu ve ben geri aldım ve umursamadan koydum ve eve gittim. Eve vardığımda, yetişkinlik yıllarım koruma altına ilerler ve her seferinde bana söylemek için çok büyüdüklerinde bana duygusal darbe vurur ama yaşlı insanlar o anılarını çalarlar ve bana daha büyük olduklarında bana bağlanırlar. Ne zaman hizmetkar lider olmadığım için onların gözlerindeki acıyı görmekten bıktım. Yeteneklerine bakmaktan çıldırdım, onlara ihtiyaç duyan bir futbol takımının koçu olduğum gerçeğine rağmen bunun olmasına izin verdim. Bu yüzden eve gidiyorum ve tek başlarına büyüdükleri evde yaşayan kızlarıma bakıyorum ve yatağınıza girip birbirlerine sarılırken, bunu yaptık. Rab için bir iş yapacak olduğumu düşünüyorum. Bugün kendi takımı olmayan takımların da bir koça ihtiyacı var, kazanan takımlar kadar ihtiyaç duyan takımlar. Çok fazla kaybetmeyen bir takım antrenörü olarak plan yapmıyorum, eğer burada TCU taraftarı varsa, onlara Tanrı'nın size yardım etmek için beni buraya çağırdığını söyleyeceğim. bu ofiste, Esther'in adımıza taşıyacağı ailemizi yeniden inşa etmesi için bu hafta her gün başarıya koşmak, her gün bu hafta hedefe gitmek ve bunu bir ahlaki evren olarak yapmak istemiyorum, çünkü Tanrı sadece bana yüz vermesini ve onu yeniden inşa etmesini değil, sadece Tanrı'nın kendi amaçlarına yönlendireceği amaçlarımda değişmesini istedi. Böylece burada bugün sizinle paylaşmak için geldim ve şimdi burada, hayattaki en zor onarım işlerinden birini, Temple Üniversitesinden daha zor bir işi gerçekleştirdiğimde, Tanrı'nın bana arzuladığı şeyi yeniden inşa ettiğimde, neler hissettiğimi size söylüyorum. Ben ayrıca, hatırladığım şeylerin ne zaman oluşturulduğunu, bunun sadece ne yapıyorsam değiştirmem gerektiğini, sadece amacımı değiştirmem gerektiğini, Sadece amacımı daha önce de söylediğim gibi Tanrı'ya hizmet etmek, her yaptığımız işte. Yani, bu yüzden buradayım bu yüzden burada olduğum için bir koç babasıyım, bu yüzden burada olduğum için bir eşim, bu yüzden buradayım hayatımdaki her şeyde ve bu yüzden gerçek feragati gösterdiğimde, neyin önemli olduğunu gördüğümde Tanrı tarafından Dua ediyorum çünkü beklentilerimi düşürmüyorum, sadece amacımı değiştiriyorum. Sonuç olarak, kendimizi başkalarıyla kıyaslamadan, kendi işimize dikkat ederek yaşamalıyız. Gençler için, Tanrı'nın Krallığı'nı aramak ve Tanrı'nın amaçlarına yönelmek için kendi yolculuklarına cesaret etmeye teşvik etmek önemlidir. Hayatın zorluklarıyla yüzleşirken, beklentilerimizi ayarlamadan amaçlarımızı değiştirerek Rabb'ın Krallığı'nda hizmet etmeliyiz. Böylece, aile ilişkilerini güçlendirebilir, çocuklarımızı doğru şekilde yetiştirebilir ve Tanrı'nın bizim için planladığı hizmeti gerçekleştirebiliriz. Artık mükemmel olmayı hedeflememiz gerekmeyen asil bir liderlik tarzı benimsemeli ve ilişkilerimizde Tanrı'nın sevgisini yansıtmalıyız. İnsan olmanın ne anlama geldiğini anlamak ve Tanrı'nın vasatın dışına çıkmamızı, amaçlı bir şekilde hizmet etmemizi ve kendi niteliklerimizle etkili bir şekilde liderlik etmemizi istediğini anlamak önemlidir.