Neden Duyulmak İhtiyacımız Var

İçindekiler:

1. İnsanların Duyguları Onaylama İhtiyacı
2. Duyguların Doğru Bir Şekilde Onaylanmamasının Nedenleri
3. Duyguların Onaylandığında Ortaya Çıkan Sonuçlar
4. Duygusal İhtiyaçlarımızı Karşılayacak Birkaç Kişi
5. Duyguların İlişkilerdeki Rolü
6. İlişkilerde Duygusal Onaylamanın Önemi
7. Duygu Yüklü İfadeleri Kullanmanın Gücü
8. Duygusal İlk Yardım Kiti
9. İlişkilerde Duygusal Sahiplenme ve Empati
10. Duygusal Onaylama ve Mutluluk İlişkisi

🤔 İnsanların Duyguları Onaylama İhtiyacı

Birçok insanın, hissettikleri duyguların başka insanlar tarafından doğrulanmasını istemesinin altında derin bir arzusu vardır. Keyifli anlarda, acılarımızın anlaşılmasını, endişelerimizin fark edilmesini ve üzüntülerimizin meşruiyet kazanmasını istiyoruz. Başkalarının hislerimizle tamamen aynı fikirde olmasını beklemiyoruz, ama en azından bunları onaylamalarını istiyoruz. Öfkelendiğimizde, başka bir kişinin "Ne kadar da dikkati dağıtmışsın, seni içeride ne kadar da karmaşık hissettirmelidir şu anda" demesini istiyoruz. Üzgün olduğumuzda, biri "Olağanüstü şekilde moralsiz olduğunu biliyorum ve nedenlerini anlıyorum" desin istiyoruz. Ve artık her şeyi kaldıramadığımızda, birinin nazikçe "Senin için çok fazla olmuş; bunu o kadar iyi anlıyorum ki, tabii ki öyle" demesini istiyoruz. Bu umutsuzca basit görünebilir ve bir şekilde öyle ama aslında bu duygusal onayın ne kadar azını gerçekten alıp birbirimize verdiğimizi veya ne kadar azını verdimiğimizi düşününce şaşırtıcıdır. Duygularımızın uygun bir şekilde onaylanmadığı alışkanlık çocuklukta başlar. Ebeveynler, en sevgi dolu olanlar bile, bu konuda sık sık yanlış adımlar atarlar. Çocuklarına yoğun bir şekilde ilgilenmesine rağmen, onların duygularını düzenli olarak yansıtmamanın, onları hafifçe itmenin veya var olmadıklarını inkar etmenin doğru bir ilgi göstermediklerini anlamazlar. İşte tipik duygu kabul etmeme, ebeveyn-çocuk değişimleri: Çocuk: Kendimi üzgün hissediyorum. Ebeveyn: Aptal olma, üzülemezsin, tatil günlerindesin. Çocuk: Gerçekten endişeleniyorum. Ebeveyn: Tatlım, bu saçmalık, burada korkulacak hiçbir şey yok. Çocuk: Hiç okul olmasaydı keşke. Ebeveyn: Böyle saçmalık yapma. Sekizi geçmeden evden çıkman gerektiğini biliyorsun. Şeyler ne kadar farklı gider ve çocuğun büyüme şansı olsa da, bu tür diyologlar sadece biraz değiştirilse: örneğin ebeveyn şunu diyebilse: 'Çok tuhaf değil mi, tuhaftır ki, tuhaf zamanlarda bile üzgün olmak mümkündür, hatta tatil yaparken bile ...' ya da 'Korktuğunu görebiliyorum: rüzgar gerçekten şiddetli orada dışarıda ...' ya da 'Çifte matematikle sabahları, özellikle güzel bir hafta sonundan sonra, gerçekten korkunç olmalı ...' Herhangi bir his arabası, ciddiye alınmadığında daha az, değil, daha çok kızgın hale gelir; isyan eden çocuk, hislerinin okula ateş yakmak, müdürün gözlüklerini kırmak ve ıssız bir adaya kaçmak istemek olduğu beş saat boyunca dinlendi ve onlarla saatlerce Konuşulduktan sonra bile daha çok eğilimlidir. Hisler, biraz havalandırıldıktan hemen sonra daha az güçlü olur, daha baskıcı değil. Birinin bize tarafsız bir yansımayla birazcık duygu desteği verirsek, cataclysmically depresif olmalarına, düşmanca otoriteye dayanılmaz derecede ürkek veya direnen insanlara dönüşmelerini teşvik edebileceği korkusundayız. Çoğumuzun dinlendikten sonra, hissettiklerimizi ısrarla talep etmekten çok daha az eğilimli olduğumuzun farkında değiliz. Öfkeli kişi, öfkesinin derinliği tanındıktan sonra daha az öfkeli hale gelir; isyankar çocuk, hissettikleri okulu yakma, müdürün gözlüklerini kırma ve ıssız bir adaya kaçma hisleri için elli beş saniye boyunca dinlendiği ve onlarla özdeşleştiği bir kere hissedildikten sonra daha fazla, daha az eğilimli hale gelir. Hissettiklerimiz dinlendikten sonra daha az güçlü, daha az despotik hale gelir. Zorlukla karşılaştığımızda, elbette kişinin bizi dinlemediği için bir zorba oluruz, asla onlar çok fazla dinlediklerinden dolayı değil. Onaylanmayan hisler problemi - maalesef - çocuklukla sona ermez. Çiftler düzenli olarak birbirlerini aynı ezmelere sokarlar. Örneğin: Eş 1: Bazen senin dinlemediğini hissediyorum ... Eş 2: Bu saçmalık olmalı, bu ilişkiye çok fazla emek veriyorum. Eş 1: İşten kovulabileceğimden endişe ediyorum. Eş 2: Bu mümkün değil, çok çalışıyorsun. Ayrılık mahkemelerine kadar - veya bir ilişkide yasak aşka kadar. İyi haber şu ki, çok az çaba ile şu anda büyük bir ruh durumu yükselmesi mümkündür, sadece önemli olanların, ne zaman önemli olduğunu bildiklerimiz tarafından I-ifadelerine tipik olarak nasıl yanıt verdiğimizi değiştirmeyi öğrenmek. Sadece duygularını birkaç dakika boyunca geri yansıtmamız yeterlidir, özellikle de potansiyel olarak sıkıntılı durumlarla ilişkili olanları, sihirli bazı ifadeler kullanarak: Elbette ... öyle hissedebilirim ... Senin nasıl hissettiğini tamamen anlayabiliyorum ... Bu ifadeler hayatın seyrini değiştirebilir. Özellikle herkes tarafından dinlenilmemiz gerekmez. Sadece birkaç kişi, çocukluğumuzda biri ve ideal olarak yatak odamızda ve dostluk çevremizde bizi bize geri gösterirken çok fazla onaylanmamış hisleri taşıyabiliriz. Kendini bağlı hisseden, herkesin onu dinlemesi için şartlı istekle canlı olan kişi (tabii ki) aşırıya kaçmamıştır: sadece önemli olduğunda dinlenmediğinin korkutucu sonuçlarını ortaya koyuyordur. Ne kadar tuhaf, hüzünlü veya uygunsuz olursa olsun, hislerimizin zaman zaman önemli olanlarmız tarafından kabul edildiğine tanıklık ettiğimizde ne yapılabileceğimiz hemen hemen hiçbir sınırlama bulunmamaktadır.

🧐 Duygusal İhtiyaçlarımızı Karşılayacak Birkaç Kişi

Duygusal ihtiyaçlarımızı karşılamak için herkese ihtiyacımız yoktur. Hayatın zorluklarında başa çıkabilmek için, sadece birkaç kişiye, bazılarının çocukluklarımızda ve ideal olarak bazılarının yatak odalarımızda ve dostluk çevremizde zaman zaman bizi geri oynamasına ihtiyacımız vardır. Kendini bağlı hisseden, herkesin onu dinlemesi için şartlı istekle canlı olan kişi (tabii ki) aşırıya kaçmamıştır: sadece önemli olduğunda dinlenmediğinin korkutucu sonuçlarını ortaya koyuyordur. Hayatta başarılı bir şekilde ilerlemek için, duygusal ihtiyaçlarımızın tam anlamıyla karşılandığı insanlarla bir araya gelmek kritik öneme sahiptir. Bu kişiler, hislerimizi kabul etmenin yanı sıra, duygusal ihtiyaçlarımızı anlayan, değer veren ve onaylayan kişilerdir. İyi bir arkadaşlık, samimi bir ilişki, mutlu bir evlilik veya uyumlu bir iş ortamı gibi çeşitli ilişkilerde bu tür kişileri bulmak çok önemlidir. Duygusal ihtiyaçlarımızı karşılayacak birkaç kişiyi hayatımıza dahil ettiğimizde, daha mutlu ve tatmin olmuş hissederiz.