Proverbs 20:30 | Yaranın Mavisi Kötülüğü Temizler | Günlük Manna

# İçindekiler:

1. 📖 Giriş
2. 🤔 Neden Kutsallık Önemlidir?
3. 💔 İnsanın İçsel Doğasındaki Kötülük
4. ⚖️ Cezalandırmanın Rolü
5. 📜 Eski Ahit'in Kutsallık Hükümleri
   • 🔍 Fiziksel İhtiyaçlara Bakmak
   • 😇 İçsel Arzulara Dikkat Etmek
     • 🚫 Komşunun Mülkünü Çok Arzulamamak
     • 🚫 Komşunun Eşini Arzulamamak
     • 🚫 Komşunun Malını Arzulamamak
6. 🔥 Ahiretteki Cezalandırma
   • 🙏 Günahlar İçin Bağışlama İsteme
7. 🕊️ Yeni Antlaşma ve Kutsallık
8. 🌟 Tanrı'nın Kutsal Varlığımızdan Beklentisi
   • 💪 Kendimizi Çarmıha Götürmek
   • 🌍 Dünyaya Şahitlik Etmek
9. 🙌 Allah'ın Düşüncesine Uygun Olarak Yaşamak
10. 🙏 Kusurlarımızı Tanıma ve Affetme İsteği
11. 💫 Ölmeden Önce Temizlenmek
12. ⏳ Lütuf Dönemi ve Kutsallık
13. 🛡️ Kutsallığın Ödülleri
14. 🙇 Sonuç

---

📖 Giriş

Bu güzel fırsatta Tanrı'nın huzurunda, bilgeliğin kaynağı olan sözüne gelip, sabah meditasyonu için Tanrı'ya övgü ve şükran sunuyorum. Proverbs 20:30'a dönelim: "Yaralanmanın mavi izi, kötülükleri arındırır ve yaralar, bir kişinin iç benliğinin derin noktalarını temizler." Diğer bazı çevirilerde bu yazı "fiziksel cezalandırma, kötülükleri temizler" şeklinde geçmektedir. Bu durumda disiplin, kalpte biriken kirleri arındırır. Bu yazı bize açıkça insanın iç benliğinde kötülüklerin derinlemesine yerleştiğini ve ancak şiddetli bir cezalandırmanın bu günahların derin izlerini temizleyebileceğini söylüyor. Bütün insanları yaratan göksel Babamız, insanın O'nun gibi kutsal olmasını istiyor. Kutsallık, içinde en ufak bir kutsal olmayan şey bulunmayan saf olmak demektir. Bu nedenle kutsal Tanrı, defalarca İsrail'in çocuklarından O'nun gibi kutsal olmalarını istedi çünkü Tanrı bu isteği çocuklarından dilediği şeydir. İsrail'in çocukları, Rab'bin bu emrini ne kadar ciddiye aldıklarını anlamamış olabilirler, çünkü yanlışlıkla bu günahlardan arınmanın kolay bir şekilde kurban ve sunularla mümkün olabileceğini düşündüler, ancak bu dışsal şeylerin asla kalplerini kirli ve kutsal olmayan bir doğadan temizleyemeyeceğini anladılar. Hatalar yaptıklarında, babanın çocuklarını cezalandırdığı gibi, Rab'den ağır bir ceza aldılar. Çünkü Tanrı onların iyi olmalarını istiyordu. Eski Antlaşma azizleri, bize Tanrı tarafından belirlenen mükemmellik standardı verilmedi çünkü Rab onların hala günahın köleleri olduğunu biliyor. Onlara disiplin uygulayan hayatlarını düzenleyen emirler ve yasalar verildi. Yaşamlarının dış yönleri, fakat bu hükümler insanlara günahlı arzularının farkında olmalarını ve onları kontrol altında tutmalarını öğretti. Öldürmemek, zina yapmamak, çalmamak ve yalan yere tanıklık etmemek gibi emirler, insanların fiziksel ihtiyaçlarına dikkat etmelerini öğretti. Ancak sonunda, kutsal Tanrı, komşusunun evini, eşini, hizmetçilerini, malını veya başka bir şeyi her ne olursa olsun arzulamama konusunda uyarıda bulunur. Bu, Eski Antlaşma'nın emirlerinin insanların içten gelen arzularına ve niyetlerine karşı dikkatli olmaları konusunda ciddi bir uyarı olduğunu gösterir. Bilinçli bir şekilde hata yaptıklarında, onlara ceza verildi ve bilmeden yaptıkları işler için Rab'den bağışlanma isteyebilirlerdi, çünkü bu işler için yasa tarafından sağlanan kurbanlardan. Rab Tanrı, bunları yapmıştır çünkü seçilmiş bir millet olarak, İsrail'in çocuklarının etraftaki uluslara, Tanrı'nın kutsal doğasını anlamalarını sağlamak için Onun ne kadar kutsal olduğunu yansıtmaları beklenir. Bu sayede çevrelerindeki uluslar, günahlı durumlarının farkına varsarlar ve onlar da kurtuluş için çarmıha gitmenin yolu olan Rabbimizin çarmıha gitmesine gelirler, çünkü sadece Rab İsa Mesih, bireylere günahlarından kurtuluş verebilir. Ve eğer bir kişi günahlardan kurtarılmamışsa, Büyük Kıyamet Günü'nde Sonsuz Ateş Gölü'ne gönderilecektir ve bu yüzden Tanrı her birey hakkında çok endişelidir, çünkü göksel bir baba olarak her bir bireyi sever. Bir kişi kendisini çarmıhın ayaklarına bıraktığında ve Rab İsa'yı kurtarıcı ve Rab olarak kabul ettiğinde, yaşamında bu Yeniden Doğuş deneyimini alır ve böylece Tanrı'nın ailesinin bir parçası olur ve Kutsal kurbanın kanıyla yapılan Yeni Antlaşma'nın bir parçası olur. Kutsal Tanrı, o kişiye karşı çok dikkatli olacak, çünkü gökte büyük bir sorumluluğu vardır bu yaşam hakkında çünkü çarmıha gitme dünya önünde alaya alınamaz. Tanrı, çocuklarının çapulcu olduğunu gördüğümüz için, yeri bilmezlerse bile, Tanrı'dan aldığımız, gerekli olan cezalandırmayı mutlu bir şekilde kabul eder miyiz? İçimizi temizlemesi için Babamıza rica eder miyiz, böylece Rab'bin kutsal doğasının büyümesine izin veririz? Rab'bin kutsal huzuruna geldiğimizde kalbimizde kalan kirleri görür müyüz, yoksa gözlerimiz sadece başkalarının bereketlerine bakar ve yaşamımızda eksik olan şeyleri Rab'den isteriz? Bu dünyadaki yaşamımızı kısa bir süre için anlama ihtiyacımız olduğunu fark eder miyiz ve bu dünyadan ayrılmadan önce tüm kirliliklerden arınmamız gerektiğini? Eğer Tanrı Eski Antlaşma azizleriyle ciddiyse, şu anda lütuf döneminden herhangi bir taviz beklemeyelim. Biz değiliz, lütuf döneminin bolluğunu tattık, bunun için değerli değiliz. Rab'den aldığımız tüm lütuf ve iyiliği tam anlamıyla tattık, O'nun tüm övgülerini ve Vaatlerini aldık, bu yüzden göksel Babamızın bizi verdiği cezayı bekleyelim ve mutlu bir şekilde alalım, böylece göksel Babamızın kutsal doğasına ulaşabiliriz. Babamızın cezasından kaçmaya çalışmayalım, bu arınma için çok gereklidir. Dünyayı tanrımızın gözünde memnun edecek şekilde yaşamak isteğiyle Tanrı'nın çocukları olarak babanın cezasını sevinçle kabul edelim. Bu dünyadan ayrıldıktan sonra böyle bir fırsat asla elde edilmeyecektir, bu yüzden bu günlerde kendimizi mutlu bir şekilde çarmıhın ayaklarına bırakalım, böylece göksel Babamız hoşnut olacak olan çocuklar olalım. Tanrı her birimizin üzerinde duruyor.