Spartacus: Roma'yı Titreten Köle
Spartacus: Roma'yı Titreten Köle
İçindekiler
- Giriş
- Spartacus'ün İtalya'yı sarsan isyanı
- Spartacus'ün gözünü korkutan güç
- İlk Yıllar
- Spartacus ve gizemli geçmişi
- Roma'nın elinde köle olması
- Köle Hayatı
- Capua'da gladyatör okulunda
- Spartacus'un dövüş yetenekleri ve ekipmanı
- İsyanın Başlangıcı
- Kaçış ve dağ sığınağı
- Diğer kölelerin katılımı ve liderlik tartışmaları
- Vesuvius Dağı Savaşı
- Roma Senatosu'nun isyanı hafife alması
- Gladyatörlerin şaşırtıcı saldırısı ve zaferi
- İkinci Sefer
- Roma'nın yeni gönderdiği praetorun yenilgisi
- İsyanın büyümesi ve güçlenmesi
- Crixus'un Ölümü
- Roma'nın isyanı ciddiye alması
- Spartacus'un zaferi ve onur için Roma askerlerinin kurban edilmesi
- Mithradates Savaşı
- Crassus'un görevlendirilmesi ve zenginliği
- İsyanın sonu ve Spartacus'un yenilgisi
- Crassus'un Zaferi
- Crassus ve Legion'lardaki disiplin
- Decimation ve Crassus'un başarısı
- Pompey'in Gelişi
- Crassus'un gücü ve Spartacus'un teklifi
- Son savaş ve Roma'nın zaferi
- Spartacus'un Sonu
- Spartacus'un ölümü ve kaybının bilinmemesi
- Roma'nın zaferi ve Crassus'un yükselişi
- Sonuç ve Düşünceler
Giriş
Roma tarihindeki kahraman ve isyancılardan biri olan Spartacus, kölelerin Roma Cumhuriyeti'ne karşı başlattığı bir isyanla ün kazanmıştır. Bu isyan, Roma'nın tüm Akdeniz bölgesinde genişlemesinin yaşandığı bir dönemde gerçekleşti ve Spartacus, Roma ordularını birbiri ardına yendi. Bu makalede, Spartacus'un yaşamı, kölelik dönemi, isyanı ve sonu ele alınacak. Spartacus'un isyanının Roma'ya etkileri ve kölelerin haklarına dair sembolik bir figür haline gelmesi de incelenecektir. Bu olayların tarihi, bize Roma'nın gücünün nihayetinde yenilebileceğini ve adaletin köleler için de mümkün olduğunu göstermektedir.
İlk Yıllar
Spartacus'ün erken yaşamı hakkında çok az bilgi bulunmaktadır. Roma'nın eline düştüğü zaman, bir gladyatör okulu sahibi olan Romalı Lentulus Batiatus'un dikkatini çekti. Spartacus, okulda bir gladyatör olarak eğitildi ve bir murmillo olarak savaşmaya başladı. Murmillo, ağır bir gladyatördü ve ağırlıklı olarak bronz bir miğfer ve güçlü bir kalkan olan "scutum" ile donatılmıştı. Spartacus, arenada gösterdiği yetenekleri ve savaşçı ruhuyla ünlendi, ancak arenadaki başarıları hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Gladyatör dövüşlerinin ölüm kalım mücadelesi olduğu göz önüne alındığında, Spartacus'un hem yetenekli hem de eğlenceli bir dövüşçü olduğu düşünülüyor olabilir.
İsyanın Başlangıcı
M.Ö. 73 yılında, Spartacus Batiatus'un gladyatör okulundan kaçmak için bir komploya katıldı. Plutarch'a göre, 78 köle mutfaktan aletlerle kendilerini silahlandırdı, bekçileri yendi ve kaçtı. Kaçarken başka bir şehre gönderilecek olan gladyatör silahlarıyla karşılaştılar ve silahları ele geçirdi. Eski köleler, daha güçlü bir savunma pozisyonu sunan Vesuvius Dağı'nda sığınma arayışına girdiler. Yolda başka köleler ve isyana katılmak isteyen özgür insanları topladılar. Antik kaynaklar Spartacus'un diğer köleleri ve isyankarları nasıl ikna ettiği konusunda kesin bir bilgi vermezken, ele geçirilen talanın herkes arasında eşit olarak paylaşılması faktörünün önemli olduğu düşünülmektedir. Ancak, Crixus ve Oenomaus gibi diğer liderlerin de isyanın başında önemli bir rol oynadığına dikkat çekilmektedir. İsyancı güçlerin ikiye bölünmesi stratejik bir karar olarak görülebilir ya da anlaşmazlıklardan kaynaklanmış olabilir.
Vesuvius Dağı Savaşı
Roma Senatosu, Spartacus ve isyanının hafife alınmasında hata yaptı. Roma'nın diğer sorunları ve görevlendirdiği bir praetor olan Gaius Claudius Glaber'ın liderliğindeki deneyimsiz bir ordu, yetersiz bir şekilde isyancıları izlemeye gönderildi. Glaber, isyancıların Vesuvius Dağı'ndaki kampına kadar takip etti ve orada kuşatma düzenledi. Planı, isyancıları açlıktan ölmeye zorlamaktı. Ancak, Spartacus'un tarafı daha yaratıcı bir plana sahipti. Glaber'ın sadece iniş yapmayı gözlemlediği taraftaki hareketi dikkatle takip eden Spartacus ve adamları, sahip oldukları dağlarda bol miktarda bulunan yaban asmasından halat merdivenler yaparak Roma'nın dikkatini çekmeden dağdan inip kampı kuşattılar. Sonuç olarak, Roma birlikleri şaşırtıcı bir saldırıya maruz kaldı ve kolayca yenilgiye uğradı. Bu ekspedisyonun tek başardığı şey, isyancılara daha iyi silah ve zırh sağlamak ve zafer hikayeleriyle kitleleri kendilerine çekmek oldu.
İkinci Sefer
İkinci denemede, Roma başka bir praetor olan Publius Varinius veya Publius Valerius'u gönderdi. Bu mücadeleler hakkında pek çok ayrıntı bulunmamaktadır. Sadece Spartacus ve adamlarının tekrar galip geldiği gerçeği vardır. Önce Furius adlı bir yardımcı praetor ve 2.000 askeri yenildi, ardından diğer bir praetor olan Cossinius da orduya destek vermek için gönderildi ve Spartacus, praetor yıkanırken kamplarını beklenmedik bir saldırıyla fethetti. Sonunda, Gladyatör ordusu daha fazla kişiyi kendi saflarına katarak İtalya'nın kırsal bölgelerini ganimet geçitleri olarak kullanmaya devam etti. Appian'a göre, Spartacus'un ordusu 70.000'den fazla askere sahipti. Bu noktada, isyancılar yolculuklarında bir dönemeçe ulaştılar ve plânlanan sonraki hareketlerinde hala ikiye bölündükleri konusunda hala fikir ayrılıkları vardı. Plutarch'a göre, Spartacus Alpler'in üzerinden geçerek Roma topraklarından kaçmayı ve özgürlüğü sağlandıktan sonra ordusunu dağıtmayı planlıyordu. Ancak Spartacus, ordusunu hala güçlü ve yeterli olamamalarından dolayı devam eden yağmalar yapmaya ikna edebildi.
Crixus'un Ölümü
Senato, kaçmış kölelerin neden olduğu sorunu ciddiye almıştı ve artık Roma Cumhuriyeti'ni tehdit eden büyük bir tehlike olarak görmekteydi. Spartacus'u tamamen durdurmak için bu isyanı sona erdirmek için görevlendirilen kişi Marcus Licinius Crassus'tu. Crassus, Roma tarihindeki en zengin kişi olarak tanınır. Crassus'un zenginliği "yangın ve savaş, kamu felaketlerini gelir kaynakları haline getirmek"ten oluşuyordu. O, bir yangın departmenti kurdu ve bir ev yanıyorsa söndürmenin bedelini ev sahibiyle cömert bir anlaşma yapmadan yapmıyordu. Gerçekten satın almak istediği mülkü ise daha da düşük fiyattan sunuyordu. Diğer bir planı ise köleler için bir okuldu. Ucuza vasıfsız işçi alıp eğitim veriyordu ve daha sonra kıymetli mülkleriyle birlikte onları yüksek fiyata satıyordu. Crassus'un servetinin çoğu ise gayrimenkulden geliyordu. Spartacus'un isyanı, Roma'nın kölelere yönelik zulmüne ve onların yaşadığı adaletsizliğe karşı bir sembol haline gelmesiyle sonuçlandı. Ancak Spartacus, Roma'nın eskimesine sebep olan, Roma Cumhuriyeti'nin en büyük isyanlarından birine liderlik etmiş olabilir.
Mithridates Savaşı
Crassus'in isyanı bastırmakla görevlendirilmesinden sonra, Mithridates VI liderliğindeki Pontus Krallığı'na karşı İlk Mithridates Savaşı'nda Roma'yı yenerek Sicilya adasını ele geçirmesiyle Roma İmparatorluğu'nun hükümdarı olmak isteyen Spartacus'un planları değişmeye başladı. Ancak, Cilicia korsanlarıyla işbirliği yapmak isterken korsanlar onu kandırarak paralarını alıp kaçtılar. Spartacus, sıkışmış bir durumdaydı, bu yüzden İtalya'da Rhegium yarımadasına çekildi. Crassus, zaferin elinde olduğunu düşünüyordu, ancak önceki liderlerin hatasını tekrarlamamak için Thracian'ın gücünü hafife almadı. Esas bir savaşa zorlamak yerine, yarımada boyunca istihkamlar inşa ederek isyancıları tedariklerden kesildiği bir konumda kuşattı. Bu strateji, isyancı savaşçıları iki gruba bölmeyi başardı. Spartacus, kuşatmayı kıran ve kendi yağma kampanyasını başlatan bir grupla ayrıldı. Crassus onlara hızla saldırdı ve onları yok etti, ancak onların savaşçı ruhlarının hala bitmediğini gördü. Spartacus, diğer ordusuyla Romalılarla savaşmak ve zafer kazanmak için ana ordusunu kamptaki bir bükülmeye gönderdi.
Pompey'in Gelişi
Crassus için son bir savaş, bir yandan kazanmak için son bir fırsattı. Varlık yılgınlığı verip mümkün olduğunca isyancıları zayıflatmakta başarılı olsa da, Roma'ya takviye birliklerin yola çıktığı haberi üzerine zamanla yarışıyordu. Pompeius Magnus Sertoryen isyanı İber Yarımadası'nda bastırdıktan sonra Spartacus'a karşı savaşmak için birleşmiş kuvvetleri yönlendirmişti. Ancak Crassus, Roma tarihindeki en büyük isyanı sona erdirmek için herkesle başarıyı paylaşmaktan başka hiçbir niyeti olmadı. Spartacus, Crassus'a ateşkes teklif ettiği bir dönemde, Roman praetor bunu kategorik olarak reddetti. İçinde bulunduğu hırsla Roma Cumhuriyeti'nin en büyük isyanını tamamen yok etmekten başka bir şeyin yeterli olmayacağını biliyordu. Ordular, Silarius Nehri Savaşı'nda karşılaştı. Spartacus'un ordusu savaştı, ancak kesin bir şekilde yenildi. Yaklaşık 36.000 isyancı muharebede hayatını kaybetti. Yaklaşık 6.000 kişi, Crassus tarafından esir alındı ve Appian Yolu'na Haçlandı. Yaklaşık 5.000 isyancı kaçmayı başardı, ancak Pompey tarafından kesildi.
Spartacus'un Sonu
Spartacus, Spartacus Savaşı'nda öldü ve cesedi hiç bulunamadı. Plutarch'a göre, savaş sırasında Spartacus düşman saflarına doğru ilerlerken iki ölü subayın üzerine düştü ve durduruldu. Ardından tamamen kuşatıldı ve son savaşa kadar mücadele ederken öldürüldü. Ne zaman öldüğünü veya ölümünün kesin olarak nasıl gerçekleştiğini bilmek mümkün değildir. Spartacus'un sonu hakkında çeşitli efsaneler ve tahminler bulunmaktadır, ancak gerçek bilgiler bulunamadığından kesin bir sona işaret edemiyoruz.
Sonuç ve Düşünceler
Spartacus'un isyanı, zamanın Roma Cumhuriyeti ve köle toplumu üzerinde büyük etkiler yarattı. Bir köle olarak başarılı bir isyan başlatan Spartacus, bir sembol haline geldi ve esaret altındaki insanların daha iyi bir hayat mücadelesi anlamında güçlü bir sembol oldu. Ayrıca, isyanın Roma'nın egemenliğini sarsması ve Roma Ordusu'nu yenmesi, o dönemde Roma'nın sınırsız gücüne meydan okuyan bir olay olarak tarihe geçti. Spartacus, Roma'nın zaferlerine rağmen bir halk kahramanı olarak hatırlanmaktadır ve isyanının Roma İmparatorluğu'nun düşüşündeki rolü kesinlikle inkar edilemez. Ancak Spartacus'un sonunun belirsizliği ve isyanın tam olarak nasıl sona erdiği hala bir gizemdir.
Kaynaklar
- Plutarch, "Spartacus'ün Savaşı"
- Appian, "Spartacus İsyanı"
- Livy, "Roma Tarihi"
- Ramsay, William, "120 Years of Roman Power, 78 BCE - 38 BCE"
- Gelzer, Matthias, "Spartacus and the Slave Revolt: From a Historical Perspective"