Vermenin Ruhu

İçindekiler

1. Tanıtım
2. İlahi Lütuf Evi Olmanın Yolları
   • 2.1. Hayatınızı Hediye Vermek
   • 2.2. Hediye Vermek Nedir?
   • 2.3. Hediye Vermenin Deception ile İlişkisi
3. Kalıcı Bir Şekilde Hediye Vermek
   • 3.1. İrade ile Hediye Vermek
   • 3.2. Hedefiniz İçin Kendinizi Açmak
   • 3.3. İlerlemenize Sınır Koymamak
4. Sınırlar İle İlişki
   • 4.1. Sınırların Şansının İptal Edilmesi
   • 4.2. Sürekli Hediye Vermek
5. Büyükannemin Verme Anlayışı
   • 5.1. Büyükannemin Olağanüstü Yaşamı
   • 5.2. Günlük Kalan Kahvaltıyı Verme Ritüeli
   • 5.3. Mantıksal Olmayan Nourishment Anlayışı
6. Verme İle Nourishment İlişkisi
   • 6.1. Beslenmenin Sadece Yiyeceklerle Sınırlı Olmayışı
   • 6.2. Verme İmkânı ve Dolandırıcılık
   • 6.3. Var Olanın Bütünü ile Oynamak
7. Basit Olarak İyilik Yapmak
   • 7.1. Her Hareketin Verme Prosesi Olarak Değerlendirilmesi
   • 7.2. Çevremizdeki Her Şeye Nasıl Katkıda Bulunabiliriz?
   • 7.3. İyi Niyetin Güzelliği
8. Hayatın Vermek Üzerine İşlemesi
   • 8.1. Verme İle Almanın Dengesi
   • 8.2. Hayatın Verme İşlevi
   • 8.3. Hediye Vermenin Önemi

🎁 İlahi Lütuf Evi Olmanın Yolları

İlahi Lütuf Evi'ne nasıl dönüşeceğinizi bilmiyorsanız, başka daha basit yöntemler vardır. Bunlardan biri, hayatınızı bir hediye hâline getirmektir. Ancak burada bahsettiğim hediye vermek, bir eylem olarak anlaşılmamalıdır. Eylem olarak hediye vermek aldatıcı olabilir çünkü ne verebilirsiniz ki? Bu beden dahil, sahip olduğumuz her şeyi bu gezegenden almışızdır. Verebileceğimiz, aldığımızın sadece mütevazı bir kısmıdır. Hediye vermek aldatıcı olabilir ve çirkinleşebilir.

Ancak eğer hediye vermek bir yaşam tarzınızsa, eğer bir hediye verme hâliniz varsa ve eylemleriniz sadece bir yaşam tarzınızın bir yansımasıysa, bunu kaçınamazsınız. Eğer hediye vermeye dayanan bir yaşam tarzınızı oluşturursanız, kalbinizi açmak için adım attığınızda, Tanrı'nın Lütuf'u kaçınılmaz bir şekilde sızar içeri. Fark yaratan, verdiğiniz şey değildir. Sadece, bir şekilde kendinizi açık bir hâle getirdiğiniz için fark yaratırsınız.

Sadece burada oturup İlahi'ye bir geçit olma şeklini anlamıyorsanız, hediye vermek kendinizi yeterince geçirgen hâle getirmenin basit bir yoludur, böylece Tanrı'nın Lütuf'u kaçınılmaz bir şekilde size girer. Özsel olarak sınırlar belirlemek, bir yapıya kendimizi tanımamızın önündeki engelleri yaratmaktır. Her seferinde geri çekildiğimizde, sınırlar belirleriz. Ve sınırlar belirlediğimizde, kendimize sonsuz olanakları reddederiz.

Eğer sürekli bir şekilde verme hâlindeyseniz, yani her adımınız ve her nefesiniz verme süreci ise, hayatınızı bir katkıya dönüştürdüyseniz, doğal olarak birleşme hâline geleceksiniz ve bu, kozmik bir olasılıktır. Benim şans ve ayrıcalığım, çok genç yaşlarda, belirli bir verme durumunu şahit olmuş olmamdır. Orada bulunan herkesin anlamadığı, benim de dahil olduğum bir takas durumu. Büyükannem hakkında size birkaç kez anlattım. 113 yaşına kadar yaşayan büyükanneme. Eşini gömdü, tüm çocuklarını gömdü, birkaç torununu ve hatta birkaç büyük torununu bile gömdü, ama o ölmedi. 113 yaşında. Onu çeşitli ruh hâllerinde gördüm ama üzerinde durulması gereken şey, verme anlayışıdır. Sabahları kahvaltı verildiğinde, en az üçte ikisini karıncalara, kuşlara ve sincaplara, özellikle de karıncalara verirdi. Ve etrafta istenmeyen danışmanlar olurdu, "Yemeği etrafa saçıyor, bu yaşlı kadın yemeden ölecek." Ama hepsi öldüler, o ölmedi. Bir tepsiye kalan bu kahvaltıyı sadece elinde tutar ve orada otururdu, karıncaların yemesini izlerken. Gözyaşları yanaklarından süzülürdü ve biri sorduğunda, "Yemeyecek misin?" derdi, "Ben doydum, zaten doydum." Sanırım karıncalarla bir tür duygusal aşk ilişkisi vardı. Ben sadece üç, dört, beş yaşlarındaydım, o ise yüz yaşın üzerindeydi. Yıllar sonra anladım, dünyayla başka bir şekilde etkileşim kurulabilir. Karıncalar yedikçe o besleniyordu. Mantıksal bir zihin bunu asla anlamazdı. Düşünen bir zekâya göre bu bir saçmalık görünebilir. Ama o bu şekilde besleniyordu. Bu beslenme ona olağanüstü bir uzun ömür verdi. Hayat birçok şekilde yaşanır. Beslenmeniz sadece yediğiniz yiyeceklerle sınırlı değildir. Hâlâ sadece yiyeceğinizin yüzde yirmi beşi, otuz ikisi yiyeceklerden gelir. Geri kalanı soluduğunuz havadır, içtiğiniz su ve güneştir. Bu olmadan yok olursunuz. Dolayısıyla, verme, zaten hiçbir şeyimiz olmadığını anlamanız gerektiği için, bir çaba gösteremezsiniz. Sadece Yaratıcı'yı aldatmaya çalışıyoruz. Hediye veriyoruz! Verilecek hiçbir şey yok. Sadece oyun oynuyoruz. Akıllıyız, onu aldatmaya çalışıyoruz veya oynuyoruz diyelim. O da biraz oynuyor, bu yüzden sorun yok. O da oyunu oynuyor. Verilecek hiçbir şey yok. Her şeyi burada almışız. Çok şey alıyoruz ve az şey veriyoruz, bu da yaşayabileceğiniz tek yol. Ne kadar verdiğiniz önemli değil. Aldığınız, verdiğinizden her zaman daha büyük. Bu hayatın tek yolu. Bu yüzden verme konusunu çok önemli hale getirmeyin. Sadece bir hile, bir oyun. Bu olasılık, diğer herhangi bir açılma yolunu bilmiyorsanız, kendinizi yaratıcıya açabilmenin basit bir yoludur. Her yaptığınız hareketin ve nefesin, etrafınızdaki her şeye nasıl katkıda bulunabileceğinizi gözlemlemeniz durumunda, 24 saat içinde hayrandlık dolu bir deneyim ve hayatın güzelliği yüzünüzde bir ışıltıya dönüşecektir. Çünkü bu sizin doğanızdır, çünkü hayatın işlevi sadece vermek üzerinedir. Hayat, bir verme sürecidir. Bir işlemdir. Her vermede alma vardır. Sadece almayı görmezden gelirsiniz. Hepsi bu. Almanızın olmadığı anlamına gelmez, alma vardır. Verdiğimizden daha fazla alırız, ama zihniniz almayı görmezden gelir, sadece vermeye devam edersiniz çünkü almaya ihtiyacınız yoktur, size itilir.