Sevdiğim Şehirde Kendimi Kaybettim ve Buldum | Benjamin Alire Sáenz | TEDxElPaso

İçindekiler:

1. Giriş
2. Benim Kökenim
3. Kendimi Bulmak
   • 3.1. Kendine Yabancılaşmak
   • 3.2. Yalnızlık Hissi
4. İntellektüel Yaşamın Önemi
5. Akıl ve Kalp Arasındaki İkilem
6. Yazmak ve Ben
   • 6.1 Yazarak İçteki Sırları Keşfetmek
   • 6.2 Yazmak ve Arayış
7. El Paso ve Ben
   • 7.1. Kökenlerime Bağlılık
   • 7.2. Sınırların Ötesine Geçmek
   • 7.3. Dil ve Kimlik
   • 7.4. El Paso'nun Önemli Rolü

"El Paso ve Ben" (Turkish Translation of "El Paso and Me")

Giriş

Yabancı bir şehirde kaybolmuş ve bulunmuş, sevdiğim bir şehirde kendimi buldum. 16 Ağustos 1954 yazının sabah saat sekiz civarında, Güney New Mexico'daki küçük bir çiftçi köyünde, hatırlayamadığım ve asla unutamayacağım bir şey oldu. Bu tamamen kafamda gerçekleşen bir sahne, yaşamım boyunca uydurduğum, yeniden uydurduğum ve bazen tamamen uydurduğum bir yer olan kafamdaki bir yerdir. Bunlar hepsi büyükanemin evinde oldu ve bunu uyduranlardan değil, büyükanem parteraydı, pratik yaptığı birçok sanattan biriydi. Sıcak ve sabırlı elleri beni ışığa yönlendirdi. Uzun ve zorlu bir doğum değildi, annem bana yaz aylarından hemen önce yağmurların başladığını söyledi. Diğer büyükanem odadaydı, beni kollarına aldı ve tüm odayı aydınlattı. "Bak" dedi, en küçük oğlu henüz bir yaşını kutlayacak kadar yaşamamıştı, büyükanem oğlunun adını diriltti ve bana verdi: Benjamin, en küçük oğul, babanın sağ eli olan oğul, son derece övgü gören oğul. Bu dünyaya, yağmur ve bana nasıl erkek olunacağını öğreten üç kadın olan Teresa, Josefina ve Eloisa'nın yanında girdim. Bu üç kadın şimdi yok, yüreklerine gömülmüş olsalar da, doğduğu zaman yaralı olan bir kalpten doğdum. Sevmek, sevilmekten daha kolaydı ve sevmeyi üç kadından Miras aldım. Onlar şiddetli ve sansürlenen, sevgiyi açıkça ifade eden kadınlardı ve varlıklarında sevilmeye izin verdim. Hayatımda nasıl yaşadığıma dair daha çok ikna edici olan düşünmek mi, hissetmek mi yoksa hissetmek mi, bilemiyorum. Her zaman entelektüel yaşam için büyük bir saygı duydum. İyi bir zihinle doğduğumun farkındaydım, düşünmek bana düzen verdi, hissetmek kaosa ve kıyamete yol açtı. Düşünmek bana üstünlük hissi verdi, hissetmek bana tevazu kavramını öğrenmeyi zorlaştırdı. Hissetmek hayatımı daha zor yaptı, iyi bir zihin hayatımı kolaylaştırdı, bana düzen ve gurur hissi verdi, ancak düşünme biraz yargılayıcı yaptı, hissetmek beni bağışlamayı öğrenmeye zorladı. Hissetmek iyi arkadaşlar edinmeme yardımcı oldu, düşünmek beni onları korumada yardımcı oldu. Düşünmek beni dikkatli yaptı, hissetmek beni korkusuz yaptı. İyi bir kalple hayatımı düzensiz ve karışık yaptı, ancak iyi bir kalp de inatçıydı ve kolayca yenilmezdi. Entellektüelim yazarak hayatımı iyi hizmet etti. Bilgi edinmenin ve disiplin kelimesinin anlamını öğrenmenin önemini kavradım, ancak birçok insan için beni yapan inatçı kalpti. Ne yazık ki, Plan B olmadı, yazar olacaktım. Yaşayan bir çelişkiyim. Hep kendimi bildim ve yine de yabancı olduğum anlarım oldu. Bu çelişki yaşamımı tanımladı. Kendini bilen insanlar kaybolmuş hissetmezler ve ben daima kaybolmuş hissettim, iki büyük erkek kardeş ve bir büyük kız kardeşin arasına sıkışmış, diğer kardeşlerimizden önce ölen küçük kardeş ve iki küçük erkek kardeşimiz vardı. Her şey kalabalıktı ve uyumsuz hissettim kendimi, erişemeyeceğim şeyleri bilmek isteme garip ve kronik bir açlıkla doğdum. Gürültülü ve yoğun dünyaya, mirasım olan düzenlemeye ait olmayı isteyen ve kendi dünyamı sessiz bir dünya yapmayı isteyen arasında bocalıyordum. Sevgili olmama rağmen yalnızlık hissi geçmekmedi, kendimi açıklayamama konusunda kaybolmuş hissettim. Her zaman beni aşağılanmış hissettirdiğimi hissettim, kendimi yetersiz hissettim. Bana böyle hissettirenler, beni tanımayan başkalarıysa, kim olduğunuz hakkında sizlere başkalarının bir şeyler söylemesine izin vermemeniz, özellikle de bu başkalarının sizi hiç tanımadığında, ne zaman, hangi zamanlar yaptığımı söylemekte kararlı olan açık bir biseksüel erkek olmam nedeniyle. Dışarıdan duranların burada ne olduğunu, örneğin buradaki insanların %85'inin Hispanik olduğunu duyduklarında şehrin seyahat etmediğini düşünürler, ama bilmiyorlar. UTEP'te bir iş aradım çünkü sınırın çekiciliği açısından bana bilet olacaktı. Stanford'daki mentorlarım büyük bir hata yaptığımı, kariyerimi mahvettiğimi söylediler ve onlar haklıydı, sınır hakkında yazı yazarak iyi bir kariyer inşa edemeyeceğimi söylediler ve işte tam olarak bunu yaptım. Herkesin El Paso'nun seyahat etmediğini söylemesine izin veremem, işim birçok dile çevrildi, "Aristo ve Dante'nin Masallarının" 30 dile çevrildi ve 1 milyon adet sattı ve hala satıyor. El Paso, Teksas'taki sınırda yaşayan Latino'lara odaklanan işim sayesinde bu şehirden yazabilirim ve işim saygı görüyor. El Paso'da kendimi güvende hissettiğim için bu şehirden yazabilirim, burada nefes alabildiğimi, bu şehrin bana ait olduğunu hissediyorum, şehir konseyinin davranışından bağımsız olarak benimle anlaşmak, beni kabul etmek, saygı duymak ve beni kucaklamak. Burada, beni tanıyıp beni saygıyla anan olağanüstü, güzel, sofistike ve çok çalışkan insanlarla dost oldum, dünyayı daha iyi bir yer yapma mücadelesi veren insanlarla dost oldum.Birçok yeri gezip dolaştım, Denver ve Lafayette'de yaşadım, Belçika'da ve Avrupa'nın çeşitli yerlerinde seyahat ettim ve Tanzanya'da bir yaz geçirdim. İçinde yaşadığım bu gezegemin müthiş güzelliğini keşfettim ve hareket ettim. Bir arkeolog gibi, eksik parçaları bulmak için, bu hayatta gizemleri ve yanıtları aramak için aşı borula kazı yaptım. Kazdım ve kazdım ve kazdım, ta ki Ben'i bulana kadar, işte bu sensin Ben, 68 yaşımı tamamlamak için 45 ve yarım mil yolculuk yapmak 45 ve yarım mil yolculuk yapmak için 68 yıl sürdü Ben hep uzun bir yol alırım Bunun için ne kadar çok şey ödediğim hiç fark etmez ne amaçla olursa olsun. Burada onları onurlandırmaları beni onurlandırdıklarında, şehri ve dirençli insanları onurlandırmış oldular. I stand here translated this beautiful talk and that beauty lives and have gone down the rabbit hole of If I were with you on your most deeply, difficult journeys, then I know what honor really is. My love story with writing has been anything but simple, but it has been worth every twist and turn along the way and more. Standing here today, in downtown El Paso, I can only strive to express how this complicated city, for me, is the center of all beauty. Living in this city has saved my life and taught me what it means to truly be alive. It is a city that is both hated and deeply loved and respected. This city has taught me words like suffering, work, humility, dignity, respect, and that eternal word, love. These are words no writer can live without. So here I am, with my heart on my sleeve, saying thank you. It has been a truly lovely journey, and I am forever grateful.

Öne Çıkanlar:

• El Paso, benim kökenime olan bağlılığımı yansıtıyor.
• Çocukluğumda yalnızlık hissettim ve yetişkinliğimde kendimi buldum.
• Entelektüel yaşamın benim için önemi büyük.
• Yazmak, benim için bir arayış ve keşif yolculuğu oldu.
• El Paso, benim için güvenli bir liman ve yazma için ilham kaynağı.
• Bu şehirde yaşamak, köklerime geri dönme ve kabul görme duygusu verdi.
• El Paso, benim için aidiyet hissi yaratarak beni kucakladı.
• Latin Amerikalıların ve sınırlarda yaşayan Latino toplumunun hikayelerini anlatmaktan gurur duyuyorum.

Sıkça Sorulan Sorular

S: Yazarlık kariyerinizde hangi zorluklarla karşılaştınız? C: Yazarlık kariyerim boyunca birçok zorlukla karşılaştım. Başlangıçta, yazdığım hikayelerin sınırda geçmesinin pek mümkün olmadığını söyleyen eleştirmenlerle karşılaştım. Ayrıca, bazı insanlar benim eşcinselliğimi yargıladı ve bunun yazılarıma negatif bir etki yapabileceğini düşündü. Ancak, hepsini bir kenara koyarak, yazmaya olan sevgim ve El Paso'ya olan bağlılığım beni motive etti ve başarıya doğru ilerlememe yardımcı oldu.

S: El Paso size nasıl ilham veriyor? C: El Paso, çocukluğumdan beri benim için güvenli bir liman olmuştur. Bu şehirde büyüdüm ve burada yaşayan insanlar beni daima destekledi. Sınıra olan bağlılığım ve sınırlardan geçen hayatım, yazmamda benim için büyük bir ilham kaynağı oldu. El Paso'nun renkli ve karmaşık yapısı, benim hikayelerimi daha derin ve çarpıcı hale getiriyor.

S: El Paso'nun size öğrettiği en önemli ders nedir? C: El Paso hakkında yaşadığım en önemli ders, kabul ve sevgidir. Bu şehirdeki insanlar, zorlu koşullara rağmen birbirlerine çok saygı duyuyorlar ve birlikte hareket ediyorlar. Burada yaşamak, sınıflandırmalara karşı çıkma ve herkesin hak ettiği sevgiyi ve saygıyı gösterme fikrini öğretti. Bu ders, beni insanlık ve empati konusunda daha duyarlı bir yazar haline getirdi.

Kaynaklar:

• Stanford University
• University of Texas at El Paso